Wentylatory dachowe

Wybór wentylatora

Przemysłowe wentylatory dachowe przystosowane są do mocowania na przewodach wentylacyjnych o średnicy fi 200 mm. Rozwiązanie to umożliwia budowanie prostych, tanich i lekkich systemów wentylacyjnych przy wykorzystaniu szerokiego asortymentu rur, kolanek i rozgałęźników do instalacji wentylacyjnych o średnicy fi 200 z blachy ocynkowanej lub przewodów aluminiowych typu flex jeśli długość tych przewodów nie przekracza 4mb.

Budując system wentylacyjny, którego rozwiązania poszczególnych fragmentów pokazujemy na rysunkach, musimy pamiętać że:

  • skuteczność wentylacji w znacznym stopniu zależy od szczelności instalacji
  • powierzchnia wewnętrzna kanału wentylacyjnego powinna być gładka, bez przegród i przewężeń (dotyczy to szczególnie przypadków, gdy wykorzystujemy stare ciągi kominowe)
  • nie wolno podłączać wentylatorów do czynnych instalacji kominowych
  • wyprowadzając kanał wentylacyjny na zewnątrz budynku przy pomocy przewodu wentylacyjnego ocynkowanego, pamiętaj o jego usztywnieniu przy pomocy potrójnych odciągów linkowych lub przy pomocy sztywnych wsporników z prętów stalowych łączących rurę z konstrukcją budynku.

Dla podjęcia decyzji o wyborze wentylatora do zainstalowania należy zebrać następujące informacje:

  1. Czy jestem w posiadaniu odpowiedniego źródła zasilania? Wentylatory przystosowane są do zasilania z sieci jednofazowej 230 V/ 50 Hz. Wymagają one instalacji uziemiającej lub zerującej.
  2. Czy interesuje mnie poziom hałasu wytwarzany przez wentylator? Pamiętać należy, że np. efekt pracy nocnej zespołu ludzkiego moje być zależny od wielkości hałasu otoczenia.
  3. Czy możliwe jest doprowadzenie instalacji wyciągowej do źródła zanieczyszczenia? W przypadku zaistnienia takiej możliwości należy zainstalować wentylator WD z jego zaletami (cichobieżność i bardzo małe zużycie energii).
Dla pomieszczeń dużych oraz pomieszczeń o wielu źródłach zanieczyszczenia, np. zabudowy gospodarstw wiejskich, należy instalować kilka wentylatorów w miejscach najbardziej odpowiednich. Ilość zastosowanych wentylatorów jest zależna od objętości przewietrzanego pomieszczenia i wymaganej skuteczności wymiany powietrza. Podane w tabeli parametry wydatku informują, że dany typ wentylatora jest wstanie wymienić w ciągu jednej godziny wskazaną ilość metrów sześciennych powietrza.

Tabela doboru typu wentylatora

Do 5 kondygnacjiDo 8 kondygnacjiDo 11 kondygnacji
Zalecane przekroje przewodów wentylacyjnych
200 x 200 mm250 x 250 mm300 x 300 mm
Typ wentylatoraMax wydajność m3/hPion kuchennyPion sanitarnyPion kuchennyPion sanitarnyPion kuchennyPion sanitarny
WD-13 C200Wentylacja zbiorczych sanitariatów, magli, pralni, magazynów, domków jednorodzinnych
WD-15 M430Wentylacja magli, pralni, magazynów, małych okapów kuchennych, domków jednorodzinnych
WD-28 C790TAKTAK
WD-25 M950TAKTAK
WD-35 M/I1150TAKTAK
WD-35MN1400Wentylacja pomieszczeń typu sale konferencyjne, sklepy, solaria, salony fryzjerskie, biura i gastronomia

Wykonanie kanału wentylacyjnego


Dla obniżenia kosztów budowy kanału wentylacyjnego należy w pierwszym rzędzie przeanalizować możliwości wykorzystania posiadanych już ciągów wentylacyjnych. Do budowy nowych lub uzupełnienia starych kanałów wentylacyjnych najlepiej nadają się lekkie i tanie przewody z blachy ocynkowanej typu “spiro” lub aluminiowe typu “flex” fi 200mm niewymagające kształtek ale stawiające większe opory przepływu i wymagające większej ilości punktów mocujących niż przewody typu “spiro”. Pamiętać należy również o tym, żeby w żadnym miejscu kanał wentylacyjny nie był mniejszy od przekroju rury wprowadzonej do wentylatora. Pionowe odcinki kanału wentylacyjnego zbudowane z rur “spiro” powinny być przymocowane (usztywnione) do stałych elementów budynku przy pomocy odciągów lub wsporników w odległościach nie większych niż 1000 mm. Odciąg położony najbliżej wentylatora nie powinien być oddalony więcej niż 350 mm, mierząc od dolnej krawędzi wentylatora. Wyprowadzając przewód “spiro” ponad konstrukcję dachu do wysokości 600mm i mocując ją w miejscu przejęcia, można zrezygnować z dodatkowych odciągów. Nie zaleca się wprowadzania wolno stojącego przewodu wentylacyjnego ponad 1000 mm, nawet w przypadkach korzystania z odciągów linkowych. Należy pamiętać również, że położenie najwyższego punktu wentylatora musi być w strefie ochronnej odgromowej budynku lub należy zapewnić dodatkową ochronę odgromową
wentylatora

Zamocowanie i podłączenie wentylatora

Po wykonaniu kanału wentylacyjnego przystępujemy do zamontowania wentylatora. Sposób podłączania przewodu elektrycznego został uwidoczniony na rysunku tabliczki zaciskowej.

Typ przewoduNorma
OW 3x0,75 mm2 z żyłą ochronnąPN-73/E-90104
OW 3x1,00 mm2 z żyłą ochronnąPN-73/E-90104
OPI 3x1,00 mm2 z żyłą ochronnąPN-73/E-90104
OWY 3x0,75 mm2 z żyłą ochronnąPN-73/E-90104
OWY 3x1,00 mm2 z żyłą ochronnąPN-73/E-90104
Wentylator jest zaopatrzony w 1 mb przewodu podłączonego do hermetycznej puszki znajdującej się pod czaszą wentylatora. Gdy ta długość jest wystarczająca po odizolowaniu przewodu podłączyć, wyróżniającą się żyłę koloru zielono – żółtego, do zacisku oznaczonego znakiem uziomu, a pozostałe żyły podłączamy do zacisków sieciowych kostki zaciskowej. Sprawdzamy działanie wentylatora poprzez podłączenie do sieci zasilającej. Przed przepustem gumowym w czaszy wentylatora kabel zasilający jest zabezpieczony odciążką.Przy wymianie kabla na dłuższy należy pamiętać o ponownym założeniu odciążki.
Dalsze etapy prac wykonujemy z odłączonym wentylatorem od sieci zasilającej. Nakładamy wentylator na koniec rury kanału wentylacyjnego, nasuwając go na stożek ssący wentylatora. Następnie dokręcamy trzy śruby mocujące w ten sposób, aby utrzymać centryczność osadzenia i jednoczenie uniemożliwić zsunięcie się wentylatora. Przewód elektryczny zasilający opuszczony wzdłuż rury kanału wentylacyjnego przytwierdzamy w kilku miejscach. Odcinek kabla pomiędzy puszką a zaciskiem a pierwszym przytwierdzeniem nie powinien być naprężony. Zamocowany wentylator wraz z umocowaną instalacją elektryczną przyłączamy do źródła zasilania. Kontrolujemy przez czas ok. 15min. pracę wentylatora zwracając uwagę na pewność połączeń mechanicznych i na kierunek obrotów. Wyłączamy wentylator i sprawdzamy przez oddziaływanie mechaniczne punkty zamocowania kanału wentylacyjnego i wentylatora.

Konserwacja

Konstrukcja wentylatora i silnika umożliwia pracę zespołu bez obsługi. W okresach co 0,5 roku kontrolujemy punkty mechanicznego zamocowania. Kontrolę przeprowadzamy również w przypadku nienormalnej, stwierdzonej słuchowo lub wzrokowo, pracy zespołu wentylacyjnego. Przeglądy wentylatora wykonujemy zawsze po odłączeniu od sieci zasilającej.

Modele wentylatorów